Azı karar, çoğu zarar olarak gördüğüm bir duygudur. Dozu iyi ayarlanmalıdır. Yoksa hayatı çekilmez kılar. Kıskanma; sevgide ya da kendisiyle ilişkili şeylerde bir başkasının ortaklığına, üstün durumda olmasına dayanamamaktır. Herhangi bir bakımdan kendinden üstün gördüğü kişinin üstünlüğünden acı duymaktır. Bazı insanlar bu duyguyu yoğun yaşar. Bazıları az. Ama genelde her insanda var olan bir duygudur. Hiç kıskanmayan insan azdır.

Kadın ve erkek ilişkilerinde başa dert olan boyutu kötüdür. Çiftlerden biri çok kıskançsa diğerine hayatı dar eder. Kıskandığı her an, sorun yaratmaya başlar. Kavgalar, tartışmalar, hastanelik eden olaylar bile yaşanır. Sosyal ilişkilerdeki şekli farklıdır kıskançlığın. Bir çekememe, karşısındakini üstün görme yani hazmedememe boyutu vardır. Kıskançlığın içine hırs da girdiğinde çok tehlikeli bir hal alabilir. Bu duygular içindeki insan kıskandığı kişiye zarar vermeye kadar götürebilir işi. Çünkü kıskandığı insana zamanla kin ve nefret de duymaya başlar. Tüm bu olumsuz duygular kişiyi zorlar, sınırlarını aşmasına neden olur.

Sosyal ilişkilerde kıskançlık işyerinde yaşanıyorsa rakip görülen kişi veya kişiler için olmadık planlar yapmaya kadar gidebilir. Yalanlar, iftiralar, dedikodular devreye girer. Çıkarlar söz konusu olduğunda kıskanan insan her yolu dener. Kendiden üstün gördüğü, yerinde olmak isteği insana zarar verecek eylemlere yönelir.

Arkadaşlık ve dostluk ilişkilerinde yaşanan kıskançlıkta da durum farklı değildir. Pek çok yakın ilişki bu nedenle bozulmuştur. Biri diğerini çekemediğinde, onun kendinde olmayan özelliklerle daha çok önemsendiğini anladığında kıskançlık duygusuna hakim olamıyorsa yine zarar verme yoluna gidecektir.

Aşk ilişkilerinde bir parça kıskançlık olması güzeldir. İlişkiyi taze tutar. Kıskanılana, ait olma duygusu yaşatır. Kıskanana da sahip olma. Ama dozu kaçtı mı ilişkiyi çıkmaza sokar. Mutluluk ve huzur yerini dengesizliğe bırakır. Korkma, çekinme, her an tetikte olma duygularını yoğunlaştırır ve ilişkiyi bozar.

Sosyal ilişkilerde ise biraz kıskanç olmak, insanın kendine çeki düzen vermesini, imrendiği kişi gibi olmak için daha fazla çaba göstermesini sağlayabilir. Ama bunun dozu kaçmamalıdır. Yoksa kıskanan, ruhsal anlamda hem kendine hem de kıskandığı insana zarar verecektir.

İçimizde yoğun olarak kıskançlık duygusu yaşıyorsak onu kırmak için odaklanmalıyız. Bunu da irademiz ve inanç gücümüzle yapabiliriz. Eğer yapmazsak ilişkilerimizde hep sorun yaşarız. Kendimizi hasta ederiz. Dedim ya bana göre azı karar, çoğu zarar bir duygudur. Aklımız ve irade gücümüzle olumsuz duygularımızı frenlemek ise bizim elimizdedir.
Sevgiyle kalın.

Şadan Hergüner